 |
| Sıkıntı, hep sıkıntı. |
Taşra yazısını sonunda bitirdim. Üç haftadır ömrümden ömür canımdan can gitti. Hasta oldum. Yazılarla ilişkim de insanlarla ilişkim gibi. Ayrılmayı bilmiyorum. Veda faslını fazla uzatıyorum. Bittiyse bitmiştir. Di mi ama. Sonrasında da dönüp okuyasım gelmiyor. Hatırlamak dahi istemiyorum. Belki bir sene sonra filan tekrar dönüp bakarım. O zaman sevimli görünüyor gözüme. Neyse. Yazı şubat sayısında Fayrap’ta olacak. Yani öyle umuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder